Ereleden

Elke vereniging kent leden die zich onbaatzuchtig en langdurig voor de club inzetten. Er zijn ook veel (bestuurs)leden die op essentiële momenten de vereniging op koers houden.

Op gezette tijden wordt aan dit soort leden het erelidmaatschap aangeboden.

AV’56 telt ook een select gezelschap ereleden. Sommige van hen zijn intussen overleden.

Hieronder staat een overzicht van de ereleden, met vermelding van het jaar waarin ze erelid werden.

Dááronder wordt een korte profielschets gegeven. Verteld wordt, wie ze zijn (of waren), wat ze in de burgermaatschappij doen (of deden) en waarom ze tot erelid werden benoemd.

Een eresaluut aan de groten van AV’56!


(N.B.: In 2019 is het proces van voordrachten (voor o.a. ereleden en leden van verdienste) vernieuwd. Er is een speciaal reglement opgesteld. Een Adviescommissie Toekenning Onderscheidingen (ATO) beoordeelt voorstellen, die vanuit de leden worden gedaan.

De Adviescommissie doet de voordrachten niet zélf, maar komt uitsluitend in actie op suggesties van leden. De voordrachten moeten te allen tijde worden ingediend bij de secretaris van de vereniging ([email protected]). Het bestuur stuurt de aanvraag door naar de Adviescommissie en verzoekt om een gemotiveerd advies).


  • De heer J.B. Johannisse (sinds 1958, overleden)
  • De heer E.J. Sinke (sinds 1960, overleden)
  • De heer F.G.A. Huber (sinds 1967, overleden)
  • De heer A.L. de Munck (sinds 1971, overleden)
  • Mevrouw J. de Munck-Sinke (sinds 1971, overleden)
  • De heer G.W. Snel (sinds 1981, overleden)
  • De heer C. Kortleve (sinds 1988)
  • De heer J. Fraanje (sinds 1989)
  • De heer P. Pieters (sinds 1994, overleden)
  • Mevrouw A. Pieters-Hamelink (sinds 1994)
  • De heer J.M. Oggel (sinds 2006)
  • De heer N. Flipse (sinds 2021)
  • De heer J. van Anrooij (sinds 2022)
  • Mevrouw L. Polfliet-Zuijdweg (sinds 2023)

 


JAN JOHANNISSE (1927-2011)

De heer Johannisse was een van de oprichters van AV'56.

Onze vereniging werd in het leven geroepen, toen de atletiek- en handbalclub Hellas zijn atletiekafdeling ophief. Uit die opgeheven afdeling is AV'56 voortgekomen.

De heer Johannisse had in de begintijd van AV een grote inbreng ten aanzien van de technische atletieknummers. Toen bij de vereniging na enige jaren de bodem van de clubkas in zicht kwam, richtte hij een volleybalafdeling op, om de club een bredere basis te geven.

De heer Johannisse was in de eerste jaren van AV'56 ook bestuurslid. Hij was ook actief sporter.

Na zijn vertrek uit Goes richtte hij in zijn nieuwe woonplaats Terneuzen óók een atletiekvereniging op, namelijk Scheldesport. Ook die vereniging bestaat nog altijd. Later verhuisde hij naar Spijkenisse.

In alle gemeenten waar de heer Johannisse woonde, was hij werkzaam als directeur van de gemeentelijke afdelingen Sport en Recreatie.

Bij zijn vertrek uit Goes naar Terneuzen werd hij benoemd tot erelid. Dat was in 1958. Hij was het allereerste erelid van AV'56. Hij overleed in oktober 2011 in zijn woonplaats Spijkenisse.

 


ENGEL SINKE (1907-1976)

De heer Engel Sinke neemt binnen AV'56 een bijzondere plaats in. Hij was immers de allereerste voorzitter van de vereniging. Hij vervulde die functie gedurende twee jaar, van 1956 tot 1958.
 
Zijn verdiensten voor AV'56 liggen vooral op het bestuurlijke en financiële vlak. Hij was middenstander te Goes. De oudere leden van AV'56 zullen zich ongetwijfeld nog zijn winkel in bedden en woninginrichting in de Klokstraat herinneren (onder de naam Sinke - de Graag).
 
In zijn vrije tijd was de heer Sinke met enthousiasme bestuurslid van AV'56. Hij stond erom bekend, dat hij een actief supporter was van alle atletiekonderdelen.
 
Hij maakte zich onsterfelijk voor de vereniging, doordat hij in een moeilijke clubperiode de contributie voor zijn zoon Hans (een sprinter) voor vele jaren tegelijk in één keer vooruitbetaalde. Daardoor geraakte de AV'56-clubkas weer op orde.
 
Later was hij medefinancier van de AV'56-begroting. Als zodanig kan de heer Sinke gezien worden als een van de eerste sponsors van AV'56. Na zijn AV'56-tijd werd hij onder meer voorzitter bij de v.v. Goes, waar zoon Hans jarenlang in het eerste elftal voetbalde.
 
Voor zijn bestuurlijke inspanningen en zijn financiële steun werd Engel Sinke in 1960 benoemd tot erelid van AV'56.
 
 

 

mr. F.G.A. HUBER (1916-1994)

In de periode 1961-1981 was mr. F.G.A. Huber burgemeester van Goes. Hij was een burgervader in de ware zin des woords.
 
Hij stond midden in de gemeenschap en leefde op alle terreinen bijzonder mee met zijn burgers. Ze waren hem allemaal even lief.
 
Hij zag het belang in van een goed verenigingsleven en gaf alle verenigingen veel aandacht. Van hem was bekend, dat hij zeer gebrand was op de clubbladen. Hij kreeg ze allemaal, hij las ze allemaal en hij bewaarde ze allemaal. Zijn collectie is nu ondergebracht in het gemeentearchief.
 
De relatie van de heer Huber met AV'56 is, dat hij zich sterk heeft gemaakt voor de ‘omzetting’ van de grasbaan in een ovaalvormige sintelbaan (met grasdeel in het midden).
 
De vereniging was hem voor zijn inspanningen zo erkentelijk, dat hij bij de opening van de nieuwe baan (in 1969) tot erelid werd benoemd.
 
De bekendmaking geschiedde door toenmalig voorzitter G.W. Snel, later ook erelid.
 
De heer Huber is het enige erelid van AV'56, dat nooit ‘betalend lid’ is geweest.
 
 

 

ADRIE DE MUNCK (1925 – 1978) en JANNIE DE MUNCK-SINKE (1928 – 1987)

Wie binnen AV'56 ‘familie De Munck’ zegt, zegt automatisch ‘De Witt Hamerstraat nr. 4’. Dát was het adres waar Jannie en Adrie de Munck woonden, ongeveer op de plaats waar nu tweewielerbedrijf Jeremiasse is.
 
Het straatje is intussen afgebroken, maar voor veel oudere AV'56’ers is het adres De Witt Hamerstraat 4 legendarisch.
 
Dáár kwam iedereen samen voor de trainingen en de uitwedstrijden. Achteraf was er altijd theedrinken. Het clubblad werd er gemaakt. Het wedstrijdsecretariaat was er gevestigd. Er werd materiaal bewaard. Kortom, het huis van de familie De Munck was eigenlijk, van onder tot boven, het clubhuis van AV'56.
 
Jannie en Adrie hadden vanaf het begin een leidende rol binnen de vereniging. Ze vervulden talloze bestuurlijke en sportieve functies: trainer, vicevoorzitter, penningmeester, secretaris, jurylid, starter, wedstrijdleider, docent. Tja, wat eigenlijk niet?
 
Adrie de Munck werkte op het Landbouwcentrum in Goes. Toen zijn afdeling werd opgeheven moest hij verkassen naar Oostburg. Hij werd daar sportambtenaar bij de gemeente.
 
Voor hun enorme verdiensten voor AV'56 werden Jannie en Adrie de Munck bij hun afscheid in 1971 beiden erelid.
 
Er is ook een AV'56-wisselbeker naar de familie De Munck genoemd. Die beker wordt (sinds 1978) elk jaar uitgereikt aan een clubvrijwilliger die zich, in de geest van de familie De Munck, gedurende lange tijd op bijzondere wijze heeft ingezet voor de vereniging.
 
 

 

GERRIT SNEL (1923– 1997)

De heer Gerrit Snel is de langstzittende voorzitter aller tijden van AV'56 geweest. Maar liefst 14 jaar lang hanteerde hij de voorzittershamer (1967-1981).
 
Hij kende een grote inzet voor de wedstrijdorganisatie. Hij was ook starter. Hij vond het leuk om te kunnen vertellen dat hij latere grootheden als Marjan Olyslager, Els Vader en Eric de Bruin nog had ‘weggeschoten’.
 
De jeugd was zijn passie. Hij maakte zich sterk voor het vervoer van de kinderen en haalde (onder meer dáárvoor) geld op onder de leden via een eigen lotto.
 
Tussen 1970 en 1980 was hij ook onafgebroken lid van de Goese Sportraad. Hij kwam daar krachtig op voor de belangen van de sport in het algemeen en van AV'56 in het bijzonder.
 
De heer Snel was in het dagelijks leven vertegenwoordiger Zuidwest-Nederland bij Unilever. Veel oudere leden van AV'56 weten dat nog. Ze werden er altijd aan herinnerd tijdens de Koebel-kampen in Burgh, omdat daar thee, koffie, melk en fris werd gedronken uit maatbekertjes met de opdruk van Unilever.
 
Voor zijn algehele, veelomvattende inzet voor de club werd hij bij zijn afscheid als voorzitter in 1981 benoemd tot erelid.
 
Zijn afscheid hing samen met een hartaanval die hem in 1980 had getroffen. Na zijn afscheid diende hij de vereniging nog vijf jaar als secretaris voor de uitwedstrijden.

 


 

KEES KORTLEVE (1933)

De heer Kees Kortleve is een bescheiden mens, maar met een krachtige persoonlijke uitstraling. Binnen en buiten AV'56 profiteert de sportwereld daarvan.
 
Hij kwam aan het eind van de jaren zeventig vanuit de Noord-Oost-Polder naar Zeeland, omdat hij een functie had aanvaard bij het Informatie- en Kenniscentrum (IKC) voor de fruitteelt van het ministerie van Landbouw. Hij hield kantoor op het proefstation voor de fruitteelt te Wilhelminadorp.
 
In de Noord-Oost-Polder was hij al voorzitter van een atletiekvereniging. Toen hij in Goes werd benaderd voor het bestuurlijk leiderschap van AV'56, zei hij vrij gauw ja. Dat was in 1981. Hij bleef voorzitter tot 1988.
 
De heer Kortleve was een voorzitter met veel spirit, die de vereniging sterk (her)structureerde. Veel activiteiten werden ondergebracht bij aparte commissies. Die structuur bestaat nog altijd. Tijdens zijn voorzitterschap kwam de kunststofbaan tot stand. Hij was ook een stuwende kracht achter de Bevrijdingsloop Wageningen-Goes.
 
Hij was lange tijd lid van de Goese Sportraad, ook na zijn voorzitterschap van AV'56. In die hoedanigheid heeft hij veel gedaan aan de ideevorming voor sportbeoefening in het algemeen.
 
Hij had een vooruitziende blik, zo bleek vaak. Hij kon partijen sterk binden, door tact en overtuigingskracht. Voor al zijn verdiensten werd hij benoemd tot ridder in de Orde van Oranje Nassau.
 
Vanaf het begin van zijn lidmaatschap is de heer Kortleve zelf altijd een actief sporter geweest, vooral op de langere loopafstanden. Hij is een van de oudste wedstrijdatleten van Zeeland.
 
Hij werd in 1988, bij zijn afscheid als voorzitter, benoemd tot erelid, en wel voor zijn inzet voor AV'56 én voor de Goese sport in het algemeen.
 

 

JAN FRAANJE (1943)

Weinig mensen zijn langer actief lid van AV'56 geweest dan Jan Fraanje. Hij begon in 1958 al met zijn sportieve en bestuurlijke loopbaan bij de vereniging.
 
Pas in 2004 zette hij een punt achter het trainerschap van groep 3 van de dinsdagavondlopers. Hij had er bij die groep toen 36 jaar (!) opzitten.
 
Jan werd lid van AV'56 op instigatie van Hans Lindenbergh, toenmalig gymleraar aan de ambachtsschool, die veel jongeren naar AV verwees. Het kostte pa en ma Fraanje 1 gulden contributie per maand.
 
In die beginperiode van de club was elk lid nog verplicht om op een paar nummers deel te nemen aan de clubkampioenschappen. Meestal bestonden die kampioenschappen uit een sprint, een langer loopnummer, hoogspringen, verspringen en kogelstoten. Jan deed altijd braaf mee.
 
De lijst van verdiensten van Jan Fraanje bij AV'56 is lang. Hij was bijvoorbeeld jeugdbestuurslid, jeugdtrainer, bestuurslid (penningmeester), bestuurslid voor trainingszaken en jurylid. Hij was ook een van de stuwende krachten achter de Bevrijdingsloop Wageningen-Goes.
 
Het bestuurslidmaatschap voor trainingszaken bleef overigens in de familie: toen Jan in 1997 stopte, werd hij opgevolgd door zijn dochter Jacqueline.
 
Maar er waren ook praktische bijdragen aan de vereniging. Jan werkte vroeger bij het landbouwmechanisatiebedrijf Van Liere te Wolphaartsdijk. Daar maakte hij zelf de eerste horden voor AV'56. En ook zijn latere werkgevers stonden zeer welwillend tegen over AV'56: Kole Transport (Kloetinge) en D.P. Bakker Accuservice (Goes).
 
Bij het neerleggen van zijn bestuurlijke functies in 1997 werd hij door de KNAU geëerd met het Unie-kruis in brons. In 2009 kreeg hij een koninklijke onderscheiding (lid in de Orde van Oranje Nassau) voor de ‘continuïteit en veelzijdigheid van zijn optreden’.
 
AV'56 zélf had hem al in 1989 beloond: met het erelidmaatschap.
 

 

PAUL PIETERS (1952-2018) en ANNEKE PIETERS-HAMELINK (1953)

Anneke Hamelink en Paul Pieters leerden elkaar zo’n veertig jaar geleden bij AV’56 kennen. Ze waren er beiden actief sporter.

Later trouwden ze, maar hun gezinsleven blééf in het teken van AV’56 staan. Zozeer zelfs, dat ze nu beiden erelid zijn, sinds 1994.

Uit de ledenadministratie blijkt dat Paul in 1969 lid werd. Anneke volgde twee jaar later. De sportieve prestaties stegen niet tot grote hoogten, het plezier in de sport stond voorop. Anneke deed aan kogelstoten, discuswerpen en verspringen, en ze gaf training. Paul hield het op lopen, verspringen en het organiseren van wedstrijden.

De lijst van AV’56-activiteiten van beiden is bijna te lang om hier weer te geven. We doen een bescheiden poging, zonder pretentie tot volledigheid:

  • ledenadministratie
  • materiaalbeheer
  • organisatie van wedstrijden (waaronder Indoor Zeeland)
  • trainster
  • Stichting Sport Integratie Goes
  • organisatie Koebel-kampen
  • beheer kleedkamers in kader van Stichting Beheer Schenge
  • bestuurslidmaatschap
  • betrokkenheid bij bouw van clubgebouw
  • wedstrijdleider/scheidsrechter, zowel regionaal als nationaal

Beiden kregen voor hun verdiensten al de Familie De Munck-wisselbeker en de Adrie de Munck Waarderingsbeker uitgereikt. Aan beiden werd ook een waarderingsspeld toegekend. Het gaat om onderscheidingen van AV’56 en van het district.

Anneke en Paul vullen elkaar bij het werk voor de vereniging goed aan. Veel werk ligt dan ook in elkaars verlengde. Eén sprekend voorbeeld: híj volgde háár op als bestuurslid bij AV’56.

Anneke is ‘recordhouder ledenadministratie’: ze verzorgde die maar liefst 30 jaar, van 1976 tot 2006.

In het dagelijks leven was Paul ambtenaar bij de gemeente Goes (afdeling vergunningen en handhaving). Anneke is werkzaam als onderwijzeres op een basisschool. Ze heeft daar de jongste groepen onder haar hoede.

 

 

KOOS OGGEL (1943)

De heer Koos Oggel behoort tot de vaakst onderscheiden ereleden van AV'56, samen overigens met Kees Kortleve en het echtpaar Pieters.
 
Hij heeft een indrukwekkende staat van dienst in de club, in het district en in de afdeling Zeeland, en werd daarvoor veelvuldig beloond met wisselbekers, waarderingsspelden, erekruisen en lidmaatschappen van verdienste.
 
Zijn atletiekloopbaan begon al in het leger. Hij was er (voor zijn nummer) sportinstructeur in Den Haag. Hij trainde daar ook onder leiding van Meindert Blankenstein, voormalig Nederlands kampioen 800 meter.
 
Koos woonde in Axel en was lid van Scheldesport in Terneuzen. Hij was bij Scheldesport lid geworden, nadat hij in 1963 de Goese Wallenloop had gewonnen bij de niet-KNAU-leden. Hij liep vooral middenafstanden.
 
Voor zijn werk kwam hij naar de Bevelanden en werd er lid van AV'56. Hij trad in dienst bij D.J. van der Have (zaaizaden) te Kapelle. Dat bedrijf heette later Advanta. Tegenwoordig heet het ‘Kapelse’ deel Limagrain.
 
Als jong atleet werd hij al door Adrie de Munck naar voren geschoven als technisch secretaris van het districtsbestuur Zeeland. Hij was dat van 1968 tot 1985. Hij stelde wedstrijdkalenders samen en was de motor achter de Zeeuwse crosscompetitie.
 
Ook was hij circa 15 jaar lid van het organisatiecomité Indoor Zeeland en lid van het Comité Wolphaartsdijk. Samen met Ko Roose was hij lid van het organisatiecomité PZC Cross, waarvan de wedstrijden zeker een decennium lang deen ongekende populariteit kenden.
 
In de jaren zeventig was hij al ‘gewoon’ bestuurslid bij AV'56. Van 1988 tot 1995 was hij voorzitter van de vereniging. In 2004 werd hij voorzitter van het organisatiecomité ‘AV'56 - 50 jaar’ en zat hij in de redactie van het jubileumboek ’Vijftig jaar AV'56’.
 
En ja, hij was ook vaak op de parcoursen te vinden. Soms liep hij mee in een wedstrijd die hij zelf georganiseerd had…. Ruim 35 jaar was hij actief atleet en een van de voorlopers in Zeeland op de marathonafstand. Als voormalig sportinstructeur werd hij bij AV'56 direct trainer. Hij was minstens 25 jaar trainer van individuele AV’ers én van de bekende dinsdagavond-loopgroepen.
 
Voor zijn totaalinzet kreeg hij in 2006 het erelidmaatschap aangeboden.
 
In 2012 ontving hij voorts een koninklijke onderscheiding. Hij werd rond Koninginnedag benoemd tot lid in de Orde van Oranje Nassau. Koos werd daarmee geėerd voor zijn tomeloze inzet voor de atletiekwereld, voor de Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt en voor de toerfietsclub.
 

 

NIEK FLIPSE (1950)

Niek Flipse werd geboren in Wolphaartsdijk en is als jeugdlid begonnen bij AV’56. Na zijn opleiding tot onderwijzer heeft hij zijn hele loopbaan in het onderwijs in Zeeland doorgebracht en eindigde als directeur van de koepel openbaar onderwijs te Kapelle.

Naast zijn werk heeft hij vrijwel al zijn vrije tijd besteed aan atletiek. De daaraan bestede tijd is eens berekend op ca. 100 uren per maand gedurende een periode van 40 jaar. Hij is meer dan 50 jaar lid van AV’56.

Het is opvallend dat Niek, naast zijn activiteiten voor AV’56, ook veel tijd heeft besteed binnen (atletiek)organisaties op regionaal niveau (VZA en de gemeente Goes) en nationaal niveau (KNAU, nu AtletiekUnie). Hij was van 1990 tot 2001 lid van de Zeeuwse Sportraad en gaf speciale aandacht aan de ontwikkeling van sporters met een beperking; een doelstelling die ook zijn vereniging AV’56 na aan het hart lag gezien de jarenlange samenwerking met de SSIG die samen met AV’56 een clubgebouw realiseerde en atletiek beoefende op de eigen accommodatie.

In landelijk KNAU-verband was Niek actief vanaf 1980 tot 2010 als lid van meerdere commissies en in het bijzonder met speciale aandacht voor schoolatletiek, indoor en competitie. Ook hier zien we weer een link met Goes en AV’56, want Niek was vanaf 1992 lid van de gemeentelijke organisatie schoolsport, waarvoor meer dan 30 keer een Olympiade Schoolsport werd georganiseerd. Dat deze activiteiten ook leden voor AV’56 heeft opgeleverd staat buiten kijf.

In de landelijke Unieraad van de KNAU (1981 – 1983) vertegenwoordigde Niek de Zeeuwse verenigingen. Hij verliet de Unieraad toen hij benoemd werd als lid van de sectie wedstrijdsport KNAU. Ook was hij diverse malen ploegleider van Nederlandse afvaardigingen naar het buitenland.

Binnen de vereniging was Niek Flipse een grote stimulator van de baanatletiek. Van 1978 tot 1981 was hij trainer voor de junioren en in de 90’er jaren heeft hij Anjolie Wisse begeleid in haar groei naar de landelijke top. Als actief atleet viel Niek nationaal al op 17-jarige leeftijd in de prijzen en bij de mannen 40 liep hij voor zijn vereniging de 400 meter nog onder de 57 seconden. Uit de periode 1975 tot 1978 (baan en indoor) staan van hem nog steeds records in de boeken op de nummers 1000 meter en 2000 meter baan en 800 meter en 1500 meter indoor.

Op bestuurlijk gebied binnen AV’56 was Niek Flipse lid van het bestuur in de periode 1975-1977 en 1981-1985 waarna hij vanaf 2000 tot 2003 de vereniging diende als voorzitter.

Het voorzitterschap was een kroon op een lange reeks van organisatorische activiteiten voor AV’56, zoals: lid van de redactie van het clubblad (1970-1975), het bijhouden van clubrecordlijsten en ranglijsten, contacten met andere verenigingen (waaronder met name AC Duffel waar nog steeds contacten mee worden onderhouden). Hij maakte deel uit van het comité ‘Wegwedstrijd Wolphaartsdijk’ en mede door zijn initiatieven is AV’56 vorig jaar opnieuw betrokken bij de herstart van dit evenement. Bij (baan)wedstrijden van AV’56 trad en treedt hij op als speaker. Ook was hij hoofdredacteur van het boek dat verscheen t.g.v. het 50-jarig bestaan van AV’56. Voorts bedacht hij ooit de Sasloop en het corveerooster.

In 1974 ontving hij de AV’56-prestatiebeker en in 1976 deze beker bij de VZA. Eveneens bij de VZA ontving hij in 1981 de Adrie de Munckbeker en bij AV’56 kreeg hij deze beker in 1994. Samen met Lenie Polfliet, Jan Fraanje en Peter de Munck vormde hij vrijwel vanaf het begin, eind 70 jaren van de vorige eeuw, een commissie voor toekenning van deze beker.

In 1991 werd bij benoemd tot Lid van Verdiensten van VZA en in 1992 ontving bij de Sportprijs Goes. Voor al zijn maatschappelijke activiteiten ontving hij in 2017 een koninklijke onderscheiding: hij werd Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

 


 

JOHN VAN ANROOY (1963)

John is lid sinds 1 april 2006. In 2006 nam hij de vacante bestuursfunctie van Charles Blom over, die in het boekjaar 2005 al geen bestuurslid meer was, maar wel de financiële administratie had gevoerd. Op 24 maart 2006 werd John benoemd als bestuurslid en penningmeester. In maart 2007 traden de voorzitter, secretaris, penningmeester en een lid af. John trad wel af als bestuurslid, maar bleef de financiële boekhouding voor de vereniging voortzetten.

Op 28 maart 2008 werd John officieel benoemd als penningmeester in het nieuwgevormde Beleidsbestuur. In deze nieuwe opzet kwam de functie van bestuurslid in een breder kader te staan, waarbij ook contacten met commissies tot het takenpakket gingen behoren. In zijn kernfunctie van penningmeester/boekhouder heeft John de boekhouding verder geprofessionaliseerd en deels geautomatiseerd tot het accountancyniveau van heden. In 2015 ontving hij voor zijn inspanningen de Familie de Munckbeker. 

De inzet van John voor de vereniging krijgt een extra tint als we daarbij in rekening nemen dat hij, naast zijn werk, niet enkel zich voor AV’56 op een bijzondere manier heeft ingespannen, maar ook als vader zijn kinderen in de ontwikkeling van hun sporten steeds intensief heeft begeleid. Het niveau dat hierbij is behaald, vergt van ouders een enorme flexibiliteit en tijdsbeslag gezien het reizen en begeleiding voor training en wedstrijden.

Het is bijzonder dat John zijn taken voor AV’56 altijd zonder meer is blijven uitvoeren en nooit deze extra vrijwilligerstaken als excuus heeft aangevoerd om zijn taken bij AV’56 eerder te beëindigen.

 


 

LENIE POLFLIET-ZUIJDWEG (1946)

Lenie Zuijdweg woonde in Hansweert en werd lid van AV’56 op 1 oktober 1968. In 1969 maakt zij al onderdeel uit van de toenmalige Technische Commissie, waarvan de leden voor het grootste deel bestuurslid waren. Het duurde dan ook niet lang of Lenie werd verkozen in het bestuur.

Na haar huwelijk met Jean Polfliet, een gerenommeerd atleet op de middenafstand, verhuisde zij naar Kapelle-Biezelinge en kwam er alleen maar meer vrijwilligerswerk bij, want ook Jean was lid van het bestuur, van commissies en was trainer.

Ook waren zij samen vele jaren verantwoordelijk voor het stencilen en verspreiden van het clubblad. Ook hun kinderen waren lid van AV’56 en zo was het hele gezin actief bij AV’56.

Actief wedstrijdatlete is ze nagenoeg niet geweest, maar Lenie was wel actief als recreatief atlete binnen de vereniging en dat is ze nog steeds. Al jarenlang op zaterdag en sinds de start van Nordic Walking binnen AV’56 ook op woensdag.

Als bestuurslid werd zij wedstrijdsecretaris thuiswedstrijden en bleef dat tot Hannie de Jager dat van haar overnam. Het secretariaatswerk voor wedstrijden was in die jaren een zeer tijdrovende bezigheid; alles moest handmatig worden ingevuld met voor iedere wedstrijd nieuwe startnummers en op de dag zelf kwam daar het compleet verwerken en stencilen van de uitslagen nog bij.

De Koebelkampen voor de jeugd waren voor de vereniging in het voorjaar de start van een nieuw seizoen. Lenie maakte met Jean deel uit van de leiding en als onderwijzeres was zij heel goed in het bedenken van spelletjes in het thuishonk, maar ook in de duinen zoals ‘De Ronde van Nederland’ en ‘Levend Ganzenbord’; en voor ’s avonds verzon zij het ‘Dieren Geluidenspel’ en het ‘Chinees Woordenspel’, om maar enkele te noemen.

Al in 1976 ontving ze een cadeaubon voor het vele vrijwilligerswerk dat zij voor de vereniging deed en in 1978 was zij de eerste die de ‘Familie de Munck Beker’ ontving. Er was een aanpassing in het Huishoudelijk Reglement voor nodig, maar dat weerhield het toenmalig bestuur er niet van om Lenie in 1997 tot Lid van Verdienste te benoemen. Tot 2020 bleef zij de enige die deze onderscheiding ontving.

Lenie maakt tot op heden (2023) deel uit van de commissie ‘Familie de Munck Beker’ en volgt en stimuleert zo de vrijwilligersinspanningen van de AV’ers nauwgezet. Als lid van de commissie reikte zij meerdere keren de beker met een passend gedicht uit.  

Ze is koninklijk onderscheiden voor haar werk voor AV’56, plus vele andere maatschappelijke activiteiten.

Op haar is het volgende gedicht zeker van toepassing:

Ze is een geschenk dat je ontvangt.
Ze is niet alleen op zichzelf gericht; ze ziet ook een ander.
Ze verspreidt licht; heeft fantasie en is verrassend.
Ze haalt mensen uit de schaduw.
Ze is attent en creatief; ze denkt aan wie wordt gemist.
Ze kan stil zijn;
Maar ook een stem geven aan wat vergeten wordt.

(Gedeelte uit een gedicht van Marinus van den Berg)